Jafari Z, Kolb BE, Mohajerani MH. Neural oscillations and brain stimulation in Alzheimer's disease. Prog Neurobiol. 2020 Nov;194:101878. https://doi.org/10.1016/j.pneurobio.2020.101878
Yaşlanma, bilişsel işleme ve beyin nörofizyolojisindeki değişikliklerle ilişkilidir. Amnestik hafif kognitif bozukluğun (aHKB) birincil belirtisi yaş ve eğitime göre normalden daha büyük hafıza sorunları iken, Alzheimer hastalığı (AH) olan hastalar hafıza bozukluğuna ek olarak diğer bilişsel alanlarda bozukluklar gösterir. Fizyolojik yaşlanmada dinlenme hali elektroensefalografisi (rsEEG) çalışmaları, düşük frekanslı salınımların gücünde genel bir artış ve alfa aktivitesinin azalması ve yavaşlaması olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, yavaş salınımların artması ve hızlı salınımların azalması ve beyin fonksiyonel bağlantısının bozulması, AH'de majör rsEEG değişiklikleri olarak nitelendirilir. Son kemirgen çalışmaları da dinlenme hali beyin salınımlarında yaşa ve AD'ye bağlı değişikliklere ve gama bant uyarımları yoluyla beyin uyarım tekniklerinin nöroprotektif etkisine dair insan kanıtlarını desteklemektedir. Toplu olarak, mevcut kanıtlar rsEEG özelliklerini Alzheimer Hastalığına dönüşüm riski taşıyan a aHKB'li kişilerin güvenilir öngörücüleri olarak optimize etmeye ve beyin stimülasyon terapilerinden sonraki nöral değişiklikleri haritalamaya doğru ilerliyor. Mevcut makale, fizyolojik yaşlanma, aHKB ve AH'de rsEEG salınımlarındaki değişikliklere ilişkin en son kanıtları ve hem insan hem de insan olmayan çalışmalardan çeşitli beyin stimülasyon terapilerinin bulgularını gözden geçiriyor.
Not (Prof. Dr. Şükrü Torun)
Yaş ilerledikçe doğal olarak ortaya çıkan bilişsel gerileme veya normal sayılan kognitif yaşlanma, beyin yapısında-işlevlerinde patolojik olmayan, yaşa uygun normatif değerler dahilindeki değişikliklere neden olur. Hafif kognitif bozukluk (HKB) ise, demografik olarak yaş, cinsiyet ve eğitim düzeyi eşleştirilmiş normal popülasyona oranla beklenenden daha fazla bilişsel gerileme ile karakterize, ancak günlük yaşam aktivitelerini belirgin şekilde etkilemeyen bir sendromdur. HKB, potansiyel olarak Alzheimer hastalığına dönüşme riski nedeniyle önemlidir. Öyle ki, HKB olan bireylerin yaklaşık %60'ı tanıdan sonraki beş yıl içinde demans geliştirmektedir.
